تا خدا (نردبانی برای نزدیکی به خالق بی همتا)

 نامه اي از طرف خدا:

امروز صبح كه از خواب بيدار شدي نگاهت مي­كردم،اميدوار بودم كه با من حرف بزني.حتي براي چند كلمه،نظرم را بپرسي يا براي اتفاق خوبي كه ديروز در زندگي برايت افتاد از من تشكر كني،اما متوجه شدم كه خيلي مشغولي،مشغول انتخاب لباسي كه مي­خواستي بپوشي.

وقتي داشتي اين طرف و آن طرف مي­دويدي تا حاضر شوي،

فكر مي­كردم كه چند دقيقه­اي وقت داري كه بايستي و به من بگويي:سلام.

اما تو خيلي مشغول بودي.

يكبار مجبور شدي منتظر شوي و براي مدت يك ربع كاري نداشتي

جز اينكه روي يك صندلي بنشيني ،بعد ديدمت كه از جا پريدي،

خيال كردم مي­خواهي چيزي را به من بگويي.اما تو به طرف تلفن دويدي

و در عوض به دوستت تلفن كردي تا از آخرين شايعات باخبر شوي.

تمام روز را منتظرت بودم.با آن همه كارهاي مختلف گمان مي­كنم

كه اصلا وقت نداشتي با من حرف بزني.

تو به خانه رفتي و به نظر مي­رسيدكه هنوز خيلي كارها براي

انجام دادن داري.بعد از انجام دادن چند كار تلويزيون را روشن كردي

و تو در حال تماشاي تلويزيون شام خوردي و باز هم با من صحبتي نكردي.

موقع خواب فكر مي­كنم خيلي خسته بودي،بعد از آن كه به همه

اعضاي خانواده ات شب بخير گفتي و به رختخواب رفتي و فورا خوابيدي،

نمي­دانم چرا به من شب بخير نگفتي،اما اشكالي ندارد

مگر صبح به من سلام كردي؟

احتمالا متوجه نشدي كه من هميشه در كنارت و براي كمك به تو آماده ام،

من صبورم ،بيش از آنچه تو فكرش را مي­كني.

حتي مي­خواهم به تو ياد دهم كه چگونه با ديگران صبور باشي.

من آنقدر دوستت دارم كه هر روز منتظرت هستم،

منتظر يك سر تكان دادن ،يك دعا ،يك فكر يا گوشه­اي از قلبت

كه به سوي من آيد.خيلي سخت است كه مكالمه يك طرفه داشته باشي.

خوب، من باز هم سراسر پر از عشق منتظرت خواهم بود،

به اميد آنكه شايد فردا كمي هم به من وقت بدهي.

آيا وقت داري كه اين نامه را براي ديگر عزيزانم بفرستي?

اگر نه عيبي ندارد،من مي­فهمم و سعي مي­كنم راه ديگري بيابم،

من هرگز دست نخواهم كشيد.

دوستت دارم،روز خوبي داشته باشي.دوست و دوستدارت:خدا.